چگونه بر مشکلات جوشکاری و فرآوری مواد آلیاژ مس نیکل غلبه کنیم؟

مواد آلیاژ مس نیکل به دلیل عملکرد عالی در بسیاری از زمینه ها استفاده می شود. با این حال، جوشکاری و فرآوری مواد آلیاژی مس نیکل دشوار است و برای غلبه بر آنها باید روش‌های خاصی در نظر گرفته شود.
اول از همه، دشواری جوشکاری مواد آلیاژی مس-نیکل عمدتاً در ویژگی ترکیب شیمیایی آنها نهفته است. آلیاژ مس نیکل حاوی مس و نیکل بالایی است. نقطه ذوب و رسانایی حرارتی این دو فلز متفاوت است که باعث می شود در حین جوشکاری، عیوبی مانند ترک های حرارتی و منافذ به راحتی وجود داشته باشد. برای غلبه بر این مشکلات می توان از روش های جوشکاری و مواد جوشکاری مناسب استفاده کرد. به عنوان مثال، روش های جوشکاری پرتو پرانرژی مانند جوشکاری با قوس آرگون و جوشکاری قوس پلاسما می توانند حرارت ورودی جوشکاری را کاهش داده و تولید عیوب جوشکاری را کاهش دهند. در عین حال، انتخاب مواد جوشکاری که با مواد آلیاژی مس-نیکل مطابقت دارند، مانند سیم ها و الکترودهای جوشکاری آلیاژ مس-نیکل، می تواند کیفیت اتصالات جوشی را بهبود بخشد.
ثانیاً، دشواری پردازش مواد آلیاژی مس نیکل عمدتاً در سختی بالا و چقرمگی خوب آنها نهفته است. این باعث می شود که ابزار سریعتر فرسوده شود و راندمان پردازش در طول پردازش کمتر شود. برای غلبه بر این مشکلات می توان از روش ها و ابزارهای مناسب پردازش استفاده کرد. به عنوان مثال، استفاده از روش های پردازش پیشرفته مانند برش با سرعت بالا و ماشینکاری جرقه الکتریکی می تواند کارایی و دقت پردازش را بهبود بخشد. در عین حال انتخاب ابزارهایی با سختی بالا و مقاومت در برابر سایش خوب مانند ابزار کاربید و ابزار سرامیکی می تواند طول عمر ابزار را افزایش دهد.
علاوه بر این، جوشکاری و پردازش مواد آلیاژی مس نیکل نیز باید به نکات زیر توجه شود: اول، دما در طول جوشکاری و پردازش باید به شدت کنترل شود تا از دمای بیش از حد که باعث تخریب عملکرد مواد شود، جلوگیری شود. دوم، محیط جوشکاری و پردازش باید تمیز نگه داشته شود تا از مخلوط شدن ناخالصی هایی که بر کیفیت اتصالات جوش داده شده و سطوح پردازش شده تأثیر می گذارد، جلوگیری شود. سوم، عملیات حرارتی مناسب برای بهبود عملکرد مواد و کیفیت اتصالات جوش داده شده باید انجام شود.