1، توسط آلیاژ
با توجه به سیستم آلیاژی، می توان آن را به مس غیر آلیاژی و مس آلیاژی تقسیم کرد. مس غیر آلیاژی شامل مس با خلوص بالا، مس سخت، مس اکسید زدایی شده، مس بدون اکسیژن و غیره می شود که معمولاً مس غیر آلیاژی را مس یا مس خالص می نامند. به آن مس قرمز می گویند، در حالی که سایر آلیاژهای مس آلیاژ مس هستند. چین و روسیه مس آلیاژی را به برنج، برنز و مس سفید تقسیم می کنند و سپس سیستم های آلیاژی کوچک را به دسته های بزرگ تقسیم می کنند.
2، با توجه به عملکرد
بر اساس عملکرد، آلیاژ مس برای رسانش حرارت رسانا (عمدتا مس بدون آلیاژ و مس میکروآلیاژی)، آلیاژ مس برای ساختار (تقریبا همه آلیاژهای مس)، آلیاژ مس مقاوم در برابر خوردگی (عمدتا برنج قلع، برنج آلومینیوم) و انواع غیر آلیاژی وجود دارد. مس سفید، برنز آلومینیوم، برنز تیتانیوم و غیره) آلیاژ مس مقاوم در برابر سایش (عمدتاً حاوی سرب، قلع، آلومینیوم، منگنز و سایر عناصر برنج پیچیده، برنز آلومینیوم و غیره)، آلیاژ مس بدون برش (مس-سرب، آلیاژ مس الاستیک (عمدتاً بریلیم برنز، آلومینیوم برنز، برنز بریلیم، برنز تیتانیوم و غیره) آلیاژ مس میرایی (آلیاژ مس با منگنز بالا و غیره)، آلیاژ مس هنری (مس خالص، مس ساده تک مس، برنز قلع) ، آلومینیوم برنز، مس سفید و غیره) . بدیهی است که بسیاری از آلیاژهای مس دارای عملکردهای متعددی هستند.
3. روش تشکیل مواد
طبق روش شکل دهی مواد به یک آلیاژ مس ریخته گری و یک آلیاژ مس تغییر شکل یافته تقسیم می شود. در واقع، بسیاری از آلیاژهای مس را می توان هم برای ریخته گری و هم برای پردازش تغییر شکل استفاده کرد. معمولاً آلیاژهای مس تغییر شکل یافته را می توان برای ریخته گری استفاده کرد، در حالی که بسیاری از آلیاژهای مس ریخته گری شده را نمی توان با آهنگری، اکستروژن، کشش عمیق و کشش تغییر شکل داد. آلیاژهای مس ریخته گری و آلیاژهای مس تغییر شکل یافته را می توان به مس، برنج، برنز و مس سفید برای ریخته گری تقسیم کرد.